zandpoortvest 10
be 2800 mechelen
t +32 15 336 336
m (b) +32 478 811 441
m (d) +32 475 477 478

Joris Ghekiere: selected works

 

2013

 

Joris GhekiereJoris Ghekiere

Each painting: Zonder titel, 120 x 100 cm, oil on canvas

 

 

2012

 

Joris Ghekiere

Zonder titel, 2012, oil on canvas, 200 x 130 cm

 

 

2012: Sequence | 16.09 - 28.10.2012 |

[voor nederlands scroll verder]

 

Parallel exhibitions A choice and Sequence, with paintings by Joris Ghekiere running concurrently at CypresGalerie and Transit gallery from September 16 to October 28, 2012.

According to Joris Ghekiere (b.1955, Kortrijk), "every image has its own strategy". Gallery Transit in Mechelen presents a series of new paintings by the artist. CypresGalerie in Leuven shows a selection of existing and not previously exhibited works. Every image has its own strategy, yet always rooted in the complex layers of an elusive and bewildering beauty the artist digs into and scrapes away at.

Joris Ghekiere occupies a distinctive and ambiguous place within the tradition of painting. He refuses to restrict himself to a single theme or style or to adhere to one particular painting technique. The artist is inspired, among other things, by the beauty he perceives in his own photographs or images he finds on the internet. A beauty whose hidden meanings he invariably reveals through his use of colour, shading, or unusual perspectives.
Ghekiere undermines the simplistic distinction between figuration and abstraction, between culture and nature. His images attract and repel. They reinforce each other in their complementarity. He refuses to take a simple perspective, incessantly challenges the viewer to penetrate his work. One has to visually dig into it.

The layeredness of Ghekiere’s work manifests itself as well in the materiality of his paintings. Behind a seemingly monochromatic canvas - the etiolated colour present as a remnant of something more - lurks another colour, another layer. A process of addition, reduction and suggestion.

At Transit gallery, Ghekiere presents, for the first time, the realization of a concept through a series of similar sized paintings. He works out a line of thoughtthrough a sequence of various interacting images. Plants, abstract patterns, the heads of victims of war against a black plane, an endless green:  each new creation in its own way grants access to the totality of sensations the artist aims to evoke. Layer after layer, the sequence reveals the geology of Ghekiere’s thinking.

Natalie Gielen

 

 

“Elk beeld heeft zijn eigen strategie”, aldus Joris Ghekiere (°1955, Kortrijk).

Galerie Transit presenteert in Mechelen een reeks nieuwe schilderijen van de kunstenaar. CypresGalerie toont in Leuven een selectie uit bestaande en nog niet eerder getoonde werken. Elk beeld heeft zijn eigen strategie, steeds geworteld in de complexe lagen van een ongrijpbare en bevreemdende schoonheid waar de kunstenaar in wroet en schraapt.

Joris Ghekiere positioneert zichzelf op een eigenzinnige en dubbelzinnige manier binnen de traditie van de schilderkunst. Hij laat zich niet vastpinnen op één thema of één stijl en wil zich niet vastklampen aan één schriftuur.
De kunstenaar laat zich onder meer inspireren door de schoonheid die hij ontwaart in eigen foto’s of in beeldmateriaal dat hij op het internet vindt. Hij legt steeds de dubbele bodems van die schoonheid bloot door middel van zijn kleurgebruik, een schaduw, een ongemakkelijke invalshoek.
Ghekiere ondergraaft het simplistische onderscheid tussen figuratie en abstractie, tussen cultuur en natuur. Zijn beelden trekken aan en stoten af. Ze versterken elkaar in hun complementariteit. Hij weigert een eenvoudig perspectief in te nemen, waarbij hij de kijker steeds uitdaagt om zijn werk binnen te dringen. Je moet erin graven met je blik.

De gelaagdheid van Ghekieres werk manifesteert zich ook in de materialiteit van zijn schilderijen. Achter een schijnbaar monochroom doek -de gedegradeerde kleur als residu van méér– schuilt een andere kleur, een andere laag. Een procedé van toevoeging, reductie en suggestie.

De selectie bestaande werken in CypresGalerie tonen het schilderproces van de kunstenaar. Ze getuigen van de roes van het schilderen en de ambivalente verhouding tot -vergankelijke- schoonheid. Kunstige trouwkapsels en bloemen verleiden en misleiden.

In galerie Transit presenteert Ghekiere voor het eerst de realisatie van een concept in een reeks schilderijen van hetzelfde formaat. Hij werkt een denkspoor uit in de vorm van verschillende beelden die op elkaar inwerken. Planten, abstracte patronen, de hoofden van oorlogsslachtoffers tegen een zwart vlak, een eindeloos groen: elke nieuwe creatie geeft op zijn manier toegang tot het geheel van sensaties die de kunstenaar wil oproepen. De sequentie ontbloot de geologie van Ghekieres gedachtegoed, laag na laag.

Natalie Gielen

 

Preview van 3 schilderijen:

Joris Ghekiere

Zonder Titel, 2012, 145 x 115 cm, olieverf op doek

 

Joris Ghekiere

Zonder Titel, 2012, 145 x 115 cm, olieverf op doek

 

Joris Ghekiere

Zonder Titel, 2012, 200 x 115 cm, olieverf op doek

 

Hoge Resolutie beelden

 

New paintings | 21.11.2004 - 23.01.2005

Joris Ghekiere 2004e polyster, 135 x 115 cm

Ook in de nieuwe reeks schilderijen van Joris Ghekiere vinden we de dekoratieve energie terug die zo kenmerkend is voor zijn werk met bloemenpatronen, fijn geschilderde paarse en gele dégradés. Uitdeinende cirkelmotieven appeleren aan het naar schoonheid hunkerende oog, maar ze lijken het beeld echter van binnenuit te ondermijnen, ... een vorm van esthetische sabotage? Precies deze gelaagdheid van het beeld dat finaal lijkt te ontsnappen aan de perceptie en aan het begrip van de toeschouwer lijkt een konstante te zijn in het werk van Joris Ghekiere.
Twee witte ovalen kantelen aan weerszijden van een ‘zip’ in het paarse dégradé van het enige abstrakte werk in de reeks. Zijn het lege spiegels die enkel onze blik terugkaatsen buiten het schilderij of kijken we door vensters naar een elders gesitueerd vertepunt, in het midden van het schilderij waar de zip het zicht blokkeert? Het is een sleutelwerk in de reeks. Welke motieven Joris Ghekiere ook schildert –bloem, erotisch tafereel of een bomauto- de uitdaging, het genoegen en de waarheid zijn gelegen in de ervaring van het kijken en de geregisseerde veranderlijkheid van het beeld. En waarom zouden precies deze omkering en omweg niet kunnen leiden tot het dichter benaderen van het werkelijke waarvoor we zo blind zijn?
Meer dan vroeger wordt in een aantal nieuwe werken de spanning tussen abstraktie en representatie opgevoerd. Het decoratieve patroon –of moeten we het een woekerend virus noemen?- heeft zich met andere woorden midden in het schilderen genesteld. De blik verliest zich in een doorwerkte verfhuid -verkregen door een afwisseling van gespoten, geschilderde en gestempelde zones, en een voortdurend afschermen en terug ophalen van verschillende verflagen- weg van het motief en het document naar soms desoriënterende autonome effecten van het schilderen, zoals licht en onscherpte. Zo transformeert de donkere bosgrond in het beukentafereel tot een nachtelijk zicht op de stad vanuit een landend vliegtuig. Deze vervreemdende afwisseling van verschillende schilderstechnieken en gezichtspunten binnen één schilderij wordt nog versterkt door de radikale keuze voor het negatiefbeeld. Het werk met de zwarte vlokken is een herneming van een bestaand schilderij van een berkenlandschap in de sneeuw, het is er het digitaal negatiefbeeld van: donker wordt licht en omgekeerd, groen wordt roodpaars, witte sneeuwvlokken worden zwarte vlokken. Het is voor de toeschouwer onmogelijk om het positief van het beeld voor ogen te halen. Tegenbeelden als deze zetten de toeschouwer op het verkeerde been, en er is geen ééndimensionaal statisch beeld van het werkelijke. Enkel de bloemen –ook nu- zijn wat ze zijn, ze bieden zich aan ter aanschouwing, al maskeren zij ook hun overrijpe of verwelkte kortstondigheid.

 

ARTISTNAMEARTISTNAMEARTISTNAME

All these paintings are 'untitled', oil on polyester, 2004, prices on request

 

Artist own website